Fotorelacja za spotkania autorskiego
Ewy Bajkowskiej

21 stycznia 2016 r. w Czytelni Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie odbyło się spotkanie autorskie Ewy Bajkowskiej Pamięć murów czyli Literacka wędrówka po Sandomierzu.

Ewa Bajkowska - nauczycielka lubelskich szkół średnich, historyczka, poetka, publicystka sandomierskiej prasy regionalnej. Jest wnuczką Wacława Bajkowskiego, adwokata i sędziego, działacza społeczno-politycznego, pierwszego prezydenta Lublina w latach 1916-1918. Ze strony matki jest potomkiem rodziny Sekutowiczów, niezwykle zasłużonej dla Lubelszczyzny. Ewa Bajkowska urodziła się w Sandomierzu. Tam ukończyła szkołę podstawową i Liceum Ogólnokształcące nr 2, dzisiaj noszące imię Tadeusza Kościuszki. Następnie studiowała na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie i uzyskała dyplom pisząc pracę magisterską nt. „Życie wewnętrzne gmin kalwińskich na Litwie w XVII wieku” pod kierunkiem prof. Stanisława Tworka. Od 1970 roku na stałe związała się z Lublinem i pracowała jako nauczyciel w Państwowych Szkołach Budownictwa i Geodezji oraz XI Liceum Ogólnokształcącym.

Jest członkiem Koła Miłośników Sandomierza i Sandomierskiego Towarzystwa Naukowego. Należy do Związku Literatów Polskich i Lubelskiego Towarzystwa Miłośników Książki.

Swoją twórczość literacką, publicystyczną i naukową Ewa Bajkowska związała z Sandomierzem. Jest autorką czterech tomików wierszy: Strumień czasu. Reminiscencje sandomierskie (Lublin 1999), Czas zamknięty. Ścieżkami Cmentarza Katedralnego w Sandomierzu (Lublin 2000), Kontury pamięci (Sandomierz 2003) i Lunaparki (Sandomierz – Lublin 2012) oraz esejów Chodząc ulicami miasta (Sandomierz 2011). Od ponad dziesięciu lat publikuje eseje literackie w społeczno-kulturalnym miesięczniku „Sandomierzanin” - periodyku Klubu Miłośników Sandomierza. Współpracuje z biuletynem Towarzystwa Naukowego Sandomierskiego pt. „Zeszyty Sandomierskie”.

Opublikowała książkę zatytułowaną Dramat samotnego jeźdźca. Henryk Sandomierski w legendzie, historii i literaturze (Sandomierz 2010) poświęconą czwartemu synowi Bolesława Krzywoustego, który przez dwadzieścia lat, od 1146 do 1166 roku, w czasie Polski dzielnicowej władał ówczesną Ziemią Sandomierską, obejmującą naówczas dużą część obecnej Lubelszczyzny. Jest to wnikliwe studium historyczne i historycznoliterackie, omawiające postać i barwne peregrynacje księcia sandomierskiego po średniowiecznej Europie i jako krzyżowca w krucjacie do Ziemi Świętej. Henryk Sandomierski ukazany został zarówno poprzez dorobek dotychczasowej historiografii, jak i w literackiej wizji Jarosława Iwaszkiewicza zawartej w jego historycznej powieści z 1934 roku Czerwone tarcze.

Najnowsza książka Ewy Bajkowskiej, opublikowana w roku 2015, nosi tytuł Pamięć murów. Szkice z historii Sandomierza XII i XIII wieku. Książka jest wędrówką po wczesnośredniowiecznym Sandomierzu, przywołuje losy jego mieszkańców, żyjących w burzliwych czasach dzielnicowego rozbicia i tatarskich najazdów.

Ewa Bajkowska we wszystkich swoich sandomierskich tekstach tworzy niezwykle interesujący obraz miasta, wpisując się swoimi publikacjami - tak poetyckimi, jak i prozatorskimi - na listę wielkich polskich twórców, zafascynowanych nadwiślańskim, prastarym grodem.

Spotkanie prowadziła Ewa Hadrian

Fragmenty prozy i poezji Ewy Bajkowskiej
przeczytała Dorota Julianna Mościbrodzka


Ewa Bajkowska


Głos w dyskusji zabrał m.in. Tadeusz Sobieszek

Fot. Paweł D. Znamierowski