Fotorelacja z XI Lubelskiego Festiwalu Nauki

W dniach 20 – 26 września 2014 r. odbyła się kolejna, XI już edycja Lubelskiego Festiwalu Nauki. Tegoroczna impreza przebiegła pod hasłem „Nauka bez barier”. Wśród licznych projektów przygotowanych w ramach Festiwalu, dużym zainteresowaniem cieszyły się spotkania przygotowane przez Wojewódzką Bibliotekę Publiczną im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie. Nie zabrakło propozycji adresowanych zarówno do młodszych, jak i nieco starszych użytkowników Książnicy.

Słuchaczy pierwszych wykładów przywitał dr Grzegorz Figiel – Zastępca Dyrektora WBP ds. Merytorycznych

Kultura literacka barokowego Lublina – projekt przygotowany przez
dr Agnieszkę Prymak-Sawic (Dział Bibliografii Lubelszczyzny i Wiedzy o Regionie) oraz dr Annę Nowicką-Struską (Zakład Literatury Staropolskiej UMCS).

Celem projektu było ukazanie kultury literackiej barokowego Lublina, najważniejszych dla mieszkańców miasta wydarzeń i związanych z nimi teksów literackich, przedstawienie obrazu miasta zawartego w piśmiennictwie epoki. Była to próba odpowiedzi na pytania: w jaki sposób lubelscy odbiorcy XVII i XVIII w. obcowali z tekstem literackim, w jakich okolicznościach był on użytkowany publicznie, jak funkcjonowały instytucje kultury w dobie baroku. Materiałem źródłowym były starodruki lubelskie i źródła archiwalne.

Wykład dr Anny Nowickiej-Struskiej

W spotkaniu uczestniczył Andrzej Adamczuk – Zastępca Dyrektora WBP
ds. Merytorycznych

Wykład dr Agnieszki Prymak-Sawic Kultura literacka Lubelszczyzny drugiej połowy XIX wieku.

Celem projektu było ukazanie problematyki literackiej na łamach „Kalendarza Lubelskiego”. W zamierzeniu Władysława Kossakowskiego – twórcy „Kalendarza” – rocznik miał być organem życia literackiego Lublina i jego okolic. Prymarnym zadaniem badawczym był opis, analiza i interpretacja przejawów życia literackiego, zbadanie treści komunikacji kulturowo-edukacyjnej oraz stylów dyskursu. W projekcie została zaprezentowana „panorama” kultury literackiej społeczeństwa lubelskiego w latach (1864-1914).

Najdawniejsze wydarzenia z dziejów Lublina w tzw. Chronica Polonorum
– historycznej kompilacji z początku XVI w. (rękopis nr 470 ze zbiorów Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej im. H. Łopacińskiego) – projekt zrealizowany przez dra Wojciecha Michalskiego (Dział Naukowo-Wydawniczy).

Rękopis nr 470 – tzw. Chronica Polonorum należy do najcenniejszych zbiorów Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej im. H. Łopacińskiego w Lublinie. Dzieło ma charakter historycznej kompilacji, której zasadniczą częścią jest powstała na początku XIV w. Kronika Dzierzwy. Rękopis jest jedynie fragmentem większej pracy, której pozostała część niestety nie zachowała się do naszych czasów. Kompilacja powstała w środowisku dominikanów krakowskich. Jest prawdopodobne, że praca ta należała do biblioteki lubelskiego klasztoru tego zakonu.

W trakcie wykładu dr Wojciech Michalski skupił się na trzech ciekawych wzmiankach o dziejach Lublina, które znalazły się w powstałej ok. 1508 roku kompilacji. Choć można odnaleźć je także w starszych dziełach historycznych, ważne jest dla nas to, że wskazują one na obecność Lublina jako stosunkowo ważnego ośrodka w późnośredniowiecznej, erudycyjnej tradycji historycznej. W centrum zainteresowań znalazły się zwłaszcza opowieści o pochodzeniu nazwy miasta Lublin (Kronika Dzierzwy, fabuła zaczerpnięta z Kroniki polskiej mistrza Wincentego Kadłubka), śnie Leszka Czarnego i jego zwycięstwie nad Jaćwingami (Kronika Dzierzwy, informacje na ten temat pojawiają się także w Roczniku Traski) oraz tradycja o oblężeniu Lublina przez Tatarów około 1340 r. (Poczet królów polskich, Kronika Jana z Czarnkowa). Przyglądając się tym przekazom wskazano na ich ważne ideowe treści. Podkreślono też „starożytność” sławnych lubelskich podań oraz fakt ich osadzenia zarówno w ojczystej historii, jak i lokalnym krajobrazie Lublina czasów średniowiecznych.

Oskar Kolberg – „przędzę myśli i kwiaty uczuć” ludu polskiego dokumentujący – projekt zrealizowany przez Ewę Hadrian (Dział Informacji i Promocji).

Rok 2014 jest Rokiem Oskara Kolberga. To czas szczególny. Warto zaczerpnąć pełną garścią ze skarbnicy, z której korzystają twórcy ludowi i folkloryści, etnografowie i ludoznawcy. Warto zainspirować się zebranym dotąd i udostępnionym materiałem zgromadzonym przez Kolberga, ale też rozczytać się w lekturze tych materiałów, które zebrali potomni badacza, uzupełniając wiekopomne dzieło swego wielkiego poprzednika.

Kiedy spoglądamy na życie i dzieło Oskara Kolberga trudno oprzeć się wrażeniu, że stanowi ono kwintesencję idei dwóch epok i dwóch koncepcji światopoglądowych: romantycznych uskrzydlających myśli oraz pozytywistycznej zorganizowanej pracy u podstaw. Oskar Kolberg, urodzony w okresie preromantyzmu, wychowany w epoce romantyzmu, stał się jednym z najwybitniejszych przedstawicieli pozytywistycznego pokolenia Polaków.

Wykład był jednocześnie opowieścią o Oskarze Kolbergu opartą na zbiorach Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie. W 200. rocznicę jego urodzin, winniśmy być dumni z tego, iż Oskar Kolberg pojawił się w dziejach i historii naszego narodu, bowiem zawdzięczamy mu nie tylko wiedzę o naszej przeszłości. Zawdzięczamy mu przede wszystkim świadomość tego, że na wiedzy i dumie o naszej bogatej przeszłości powinniśmy budować dumnie równie bogatą i barwną przyszłość.

Spacer po dawnym Lublinie – projekt zrealizowany przez Elżbietę Podkańską i Katarzynę Podkowińską (Dział Zbiorów Specjalnych). Projekt zrealizowano dwukrotnie 23 września oraz 25 września.

Dlaczego fontannę na Placu Wolności zdobi miniaturowa wieża? W którym z lubelskich hoteli rezydowały... krokodyle i mrówkojady? Jakie tajemnice kryją podziemia magistratu? Gdzie można było zaopatrzyć się w świeże warzywa? Ku czci którego z archaniołów książę Leszek Czarny polecił wystawić na Starym Mieście kościół? Kto zasiedlał Podzamcze? Wykład był odpowiedzią na te (i inne) pytania oraz okazją do spaceru po dawnym Lublinie.

Prezentacja została przygotowana w oparciu o fotografie, pocztówki i ryciny ze zbiorów Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie oraz Muzeum Historii Miasta Lublina.

Elżbieta Kurpińska, Anna Oleszek, Albert Walendowski (Dział Zbiorów Specjalnych) oraz dr Grzegorz Figiel

Jak to powiedzieć, czyli wynalazki w komunikacji – projekt przygotowany z myślą o najmłodszych zrealizowały: Małgorzata Setnik - kierownik Projektu, Anna Biegalska i Lidia Głębicka (Dział Udostępniania Zbiorów) w dniach 24-26 września.

Spotkania dla dzieci przedszkolnych i wczesnoszkolnych (klasy I-III) miały na celu wyjaśnienie, jak ważna jest komunikacja między ludźmi, jak wynalazki wpłynęły na jej rozwój. Dodatkowo spotkania propagowały czytelnictwo i upowszechniały nawyki korzystania z bibliotek wśród najmłodszych. Zajęcia miały formę warsztatów edukacyjno-plastycznych z wykorzystaniem najnowszych środków multimedialnych

Dziękujemy za udział w tegorocznej edycji Lubelskiego Festiwalu Nauki
i zapraszamy za rok!

Fot. Dorota Mościbrodzka i Paweł D. Znamierowski